Eχει συσσωρευτεί κόπρος, και ο τόπος καταβρωμίζεται

Ένα ενδιαφέρον άρθρο (από τον Φεβρουάριο του 2005) πάντα επίκαιρο!

ΔΙΠΛΗ ΚΑΘΑΡΣΗ

«Πολύς λόγος για κάθαρση γίνεται αυτές τις μέρες στην Πατρίδα μας την Ελλάδα. Κάθαρση στο χώρο της Εκκλησίας και στο χώρο της Δικαιοσύνης! Διότι και στους δυο αυτούς χώρους έχει συσσωρευτεί κόπρος, και ο τόπος καταβρωμίζεται και η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική.

Η αμαρτία είναι ακαθαρσία, ιδιαζόντως δε η σαρκική αμαρτία, και μάλιστα η παρά φύση αμαρτία, η βδελυρότερη, η σιχαμερότερη αμαρτία. Αυτός που αμαρτάνει γίνεται ακάθαρτος. Και «κάθε ακάθαρτος δεν έχει συμμετοχή στην βασιλεία του Χριστού και Θεού» (προς Εφεσίους 5:5). Αλλά δόξα τω Θεώ, δεν υπάρχει μόνον η ακαθαρσία της αμαρτίας, η οποία αποκλείει από τη σωτηρία, αλλά υπάρχει και η δυνατότητα της κάθαρσης, μετά από την οποία η σωτηρία είναι εφικτή. Ο απόστολος Παύλος προτρέπει να «καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος» (Β΄ προς Κορινθίους, 7:1).

Πώς γίνεται η κάθαρση από τις αμαρτίες; Πώς το κόκκινο και πιο δυσεξάλειπτο χρώμα, χρώμα από εγκλήματα αίματος (φόνοι στους οποίους υπάγονται και οι εκτρώσεις), χρώμα και των «ροζ» σκανδάλων, πώς γίνεται λευκό σαν το χιόνι; (Ησαΐας 1:16-18). Γίνεται λευκό με την μετάνοια με την ταπείνωση και εξομολόγηση σε πνευματικό πατέρα, γίνεται με πνευματικό αγώνα ενάντια στα πάθη, ενάντια στον «κόσμο» και στον Διάβολο. Γίνεται λευκό με το ισχυρότερο απορρυπαντικό, με το αίμα του Θεανθρώπου. «Το αίμα του Ιησού Χριστού, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία» (Α΄ Ιωάν. 1:7).

Αλλά η Αγία Γραφή κηρύττει κάθαρση και με άλλη έννοια. Εάν ένας λαϊκός χριστιανός εκτραπεί δεινώς και γίνει σκανδαλοποιός και είναι αμετανόητος, αποκόπτεται από το σώμα της Εκκλησίας ως ακάθαρτο και επικίνδυνο μέλος. 
Όταν στην Εκκλησία της Κορίνθου λαϊκό μέλος της έπεσε στο αμάρτημα της αιμομιξίας, ο απόστολος Παύλος αναστατώθηκε, διότι οι χριστιανοί δεν κήρυξαν πένθος και δεν απέβαλαν τον αιμομίκτη από την Εκκλησία. Διέταξε δε να συναχτούν και να τιμωρήσουν τον αναίσχυντο αυτό άνθρωπο. Γράφει ο απόστολος στους χριστιανούς: «Δεν ξέρετε ότι λίγο προζύμι επιδρά σε όλο το ζυμάρι; Πετάξτε λοιπόν το παλαιό προζύμι της διαφθοράς. Να βγάλετε λοιπόν τον κακό από ανάμεσα σας». (Α΄ Κορ. 5:6 - 7:13).

Σύμφωνα λοιπόν με την απόφαση και την παραγγελία του αποστόλου η Εκκλησία έκανε κάθαρση. Ξέκοψε από τη χριστιανική κοινότητα τον αιμομίκτη ως ακάθαρτο και επικίνδυνο μέλος. Το δε αποτέλεσμα υπήρξε ευχάριστο. Ο αιμομίκτης μετάνιωσε για το ειδεχθές αμάρτημά του. Η αυστηρότητα ήταν ελεήμων.

Αν επομένως η Γραφή απαιτεί κάθαρση της Εκκλησίας από λαϊκό σκανδαλοποιό, όπως της Κορίνθου, πόσο μάλλον απαιτεί κάθαρση από κληρικό σκανδαλοποιό. Οι ποιμαντικές επιστολές του αποστόλου Παύλου θέλουν τους κληρικούς «ανέγκλητους» (Α΄ Τιμ. 3:10, Τίτ. 1:6 - 7), απαλλαγμένους από κατηγορία, «ανεπίληπτους» (Α΄ Τιμ. 3:2), αδιάβλητους, και με «καλήν μαρτυρίαν από των έξωθεν» (Α΄ Τιμ. 3:7), με καλή μαρτυρία από τους έξω της Εκκλησίας. Πρόσωπα διαβεβλημένα, «ξεφωνισμένα» δεν μπορούν να χειροτονούνται κληρικοί, να κυκλώνουν το ιερό θυσιαστήριο και να κρατούν στα χέρια τους τα άγια. Προς τον επίσκοπο Τιμόθεο ο απόστολος Παύλος γράφει για τις χειροτονίες ότι οι επίσκοποι δεν πρέπει να σπεύδουν σε χειροτονίες, αλλά πρέπει να εξετάζουν και να ερευνούν αν οι υποψήφιοι κληρικοί έχουν τα απαραίτητα προσόντα. (Τιμ. 5:22). Αν οι επίσκοποι χειροτονούν πρόσωπα αβασανίστως, με κωλύματα ιεροσύνης, διαπράττουν τεράστιο και φρικτό έγκλημα κατά της Εκκλησίας. Ένας ανάξιος κληρικός για χρόνια και για δεκαετίες δυναστεύει, ταλαιπωρεί και σκανδαλίζει εκατοντάδες ή και χιλιάδες ή και εκατομμύρια χριστιανούς! Γι αυτό οι νόμοι της Εκκλησίας, οι Ιεροί Κανόνες, στηριζόμενοι στην γνώση της Αγίας Γραφής και στην πείρα της Εκκλησίας, απαγορεύουν τη χειροτονία ανάξιων και διατάσουν την καθαίρεση αναξίων.

Αλλά στους καιρούς αυτούς που ζούμε «ο Νόμος ασθένησε, αργεί το Ευαγγέλιο. Γραφή δε πάσα παραμελείται». Ανάξιοι επίσκοποι σε μεγάλη έκταση χειροτονούν ομοίους τους, και έτσι στις τάξεις του κλήρου πολλαπλασιάστηκαν οι κοσμικοί κληρικοί, οι ξεροί επαγγελματίες, οι μεγαλομανείς, οι ανήθικοι και σκανδαλοποιοί. 
Δεν είναι υπερβολή και ασέβεια αν πούμε ότι πολλοί κληρικοί είναι ζώα με μορφή ανθρώπων! Τι λέμε; Πολλοί είναι χειρότεροι από τα ζώα. Διαπράττουν τα σιχαμερότερα αμαρτήματα, τα παρά φύση. Άντρες με άντρες, όπως οι Σοδομίτες, που έβρεξε ο Θεός φωτιά και θειάφι και τους έκαψε παραδειγματικά.

Τέτοιοι κληρικοί σκανδαλίζουν πολλούς, κλονίζουν την πίστη ολιγόπιστων, ψυχραίνουν και απομακρύνουν από την Εκκλησία, πληθαίνουν τις τάξεις των πνευματικά αδιάφορων, των αιρετικών, των άθεων και των εχθρών της Εκκλησίας. Οι εκκλησιομάχοι τρίβουν τα χέρια τους από χαρά. Τέτοιοι κληρικοί γίνονται αιτία δυσφήμισης και των καλών κληρικών, και αυτής της Εκκλησίας, και αυτού του Θεού. Εξ αιτίας των σκανδαλοποιών κληρικών το όνομα του Θεού «βλασφημείται» (Ησ. 52:5, Ρωμ. 2:24), δυσφημείται στους κοσμικούς και αντιχριστιανικούς κύκλους. Τέτοιοι κληρικοί, ιδίως αρχιερείς, είναι η μεγαλύτερη σύμφορα στην Εκκλησία.

Από πολύ καιρό έρχονται στη δημοσιότητα σκάνδαλα κληρικών, και γίνονται σχόλια από τα ΜΜΕ και την κοινωνία, και ταράσσεται το χριστεπώνυμο πλήρωμα, και υψώνονται φωνές διαμαρτυρίας, και ζητείται κάθαρση της Εκκλησίας από σκανδαλοποιούς κληρικούς. Αλλά δυστυχώς κάθαρση δεν γίνεται. Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος κατά τις ημέρες της εκλογής του υποσχέθηκε κάθαρση και ενθουσίασε τον ευσεβή λαό, αλλά αθέτησε την υπόσχεσή του. Διαβεβλημένοι και αποδεδειγμένα σκανδαλοποιοί κληρικοί όχι μόνο δεν καθαιρέθηκαν, αλλά και υποστηρίχθηκαν σκανδαλωδώς. Και να τώρα (Φεβρουάριος 2005) συνταράσσεται και συγκλονίζεται το Πανελλήνιο από τα εκκλησιαστικά σκάνδαλα. Εκκλησιαστικός σεισμός 9 Ρίχτερ! Εκκλησιαστικό τσουνάμι!

Λόγω της γενικής κατακραυγής και καταθλιπτικής πίεσης, αναγκάστηκε επιτέλους από τα πράγματα ο Αρχιεπίσκοπος να δηλώσει ότι θα προχωρήσει σε κάθαρση χωρίς συμβιβασμούς, με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα. Μακάρι, η νέα δήλωση του Αρχιεπισκόπου να γίνει πραγματικότητα. Θα χαρεί ο ουρανός και η γη. Και ο Θεός δεν θα μας τιμωρήσει για την μέχρι τώρα ανοχή της φαύλης κατάστασης εις βάρος της Εκκλησίας του αλλά θα μας ελεήσει. Ο Θεός ενδιαφέρεται για όλα, αλλά περισσότερο ενδιαφέρεται για την Εκκλησία του, «ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος» (Πράξ. 20:28), και για όσους ενδιαφέρονται για την Εκκλησία του, για την ευπρέπεια του οίκου του.

Αγαπητοί!

Ας αγωνιζόμαστε και προς τα μέσα και προς τα έξω.

Ας επιδιώκουμε ο καθένας και κάθαρση του εαυτού του από τις αμαρτίες, και κάθαρση της Εκκλησίας από τους σκανδαλοποιούς.

Αν αγωνιζόμαστε και για τις δυο καθάρσεις, τότε δικαιούμαστε να ονομαζόμαστε χριστιανοί και να ελπίζουμε στο έλεος του Θεού».