ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΡΙΣΙΑ;

21 Ιουλίου 2003

Κύριε Διευθυντά,

«Πήγαινε στην εκκλησιά! Αν δεν πας, είναι βρισιά...», λέει ένα τραγούδι. Τι γίνεται όμως όταν τη «βρισιά» τη συναντάς μέσα στην εκκλησία, μέσα στο ναό;

Την Κυριακή 20 Ιουλίου, εκκλησιάστηκα στο εκκλησάκι του Αγ. Αλεξάνδρου στο Ελληνικό, και έκπληκτος άκουσα τον ιερουργούντα Αρχιμανδρίτη π. Πολύκαρπο Χρυσικό (που αντικαθιστούσε τον αδειούχο ιερέα του ναού), να λέει στο κήρυγμα του ότι είναι κάτι σαν αιρετικοί όσοι από τις εκκλησιαστικές οργανώσεις (Ορθόδοξες αδελφότητες) ζητούν κάθαρση από κακούς ποιμένες! Και εστίασε τα πυρά του εναντίον θεολόγου (Σ.Σ. του κ. Νικολάου Σωτηρόπουλου) που τον άκουσε λέει στην τηλεόραση, σε σχετική συζήτηση. Και τι τον πείραξε τον ιερέα και ξέσπασε επάνω μας (σε μια φούχτα εκκλησίασμα στο μικρό εκκλησάκι) που τον ακούγαμε να ωρύεται; Τον πείραξε ο θεολόγος που υποστηρίζει τη θέση της Εκκλησίας μας, την Ορθόδοξη θέση, ότι οι ιερείς και αρχιερείς που σκανδαλίζουν ως πόρνοι, μοιχοί, ασελγείς και ομοφυλόφιλοι, δεν έχουν θέση στο ιερό θυσιαστήριο!..

Απορώ και εξίσταμαι: Σε τι δεν συμφωνούσε από αυτή την τηλεοπτική συζήτηση ο π. Πολύκαρπος και έβριζε - έβριζε;

Πήγαινε στην εκκλησιά σου λέει ο άλλος. Εγώ πήγα. Βοηθούσα μάλιστα και στο ψαλτήρι ως «αναγνώστης». Σημειωτέον δε ότι όλες τις Ορθόδοξες αδελφότητες τις συμπαθώ και τις αγαπώ με την ίδια χριστιανική αγάπη, και τις παρακολουθώ «από μακριά». Όταν όμως άκουσα χτες τον πρόλογο του «ιεροκήρυκα» του μίσους, στον Αγ. Αλέξανδρο στο Ελληνικό, εγκατέλειψα αμέσως και ψάλτη, και ψαλτήρι και ναό! Γύρισα την πλάτη μου στα όσα απαράδεκτα ακούγονταν, και αποχώρησα εις ένδειξην διαμαρτυρίας. Ήταν το λιγότερο και ευπρεπέστερο που μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή...

Μετά τιμής,

ΠΑΝΑΓ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ